senden sonra kalanlara bakıyorum..
gittiğini sanırken belki de ilk kez ne kadar da yanılmışsın..
senden başka bir şey kalmamış bu evde..
gözlerin kalmış mesela duvar saatimin kenarında
inan ki akrep ve yelkovandan hızlı geçiriyor zamanı..
tuval de resmin duruyor
bana ait olmayan bakışların asılı kalmış öylece duvarda..!
gitmek herkesin hakkıydı buna boyun eğebilirdim!
ama sen parmakları olmayan bir insanın şiirler yazma çabasından bahsediyorsun bana..
bekle diyorsun..
geri gelmeyeceğini adın kadar iyi bilip,
seni koşulsuz bekleyeceğimi adım kadar iyi bildiğimi bilerek öylece gidiyorsun!
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!