Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Nasıl kapanır artık bu yare
Sensizlikten gözlerime perde inince
Varlığım yokluğumdan farksız
Gittiğini görünce...
Tebrikler, güzel bir hüzün şiiri. Etkileyici dizelerle bezenmiş. Yalnız son bölümdeki 'silahsızda' ibaresi 'silahsız da' olarak yazılmalı anlam bakımından.
Yüreğin ve kalemin hiç susmasın.
Selam ve sevgiyle.
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta