Gittiğin duyunca bu sabah,birden
Bir daha kendime gelemez oldum.
Zindan oldu dünyam,farksız kabirden,
Çok istedim amma,ölemez oldum.
Ekmeği aşı da unuttum gitti,
Ağla ağla eşkim kurudu,bitti,
Gel diye gönlümü avuttum,yetti!
Ben kendi hâlimi bilemez oldum.
Sen varken,taptâze bir gül gibiydim,
Mor menekşe,leylak,sümbül gibiydim,
Her dâim şakıyan bülbül gibiydim,
Gülümü yitirdim,çilemez oldum.
Ne desem boşuna,bilirim gelmez,
Gitti ya,çektiğim dertleri bilmez,
Ne deyim,bu dünya kimseye kalmaz!
Gönül kapım kapandı,çalamaz oldum…
Eylül 2008
Mustafa GözelelKayıt Tarihi : 23.4.2009 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!