Gittiğinden Beri Şiiri - Meral Türker

Yokluğunun  bana bıraktığı!!
Özlemler ile dolu,
Kasvet yüklü esaretindeyim her an!
Gün içinde kelime kelime düşen,
Gözlerin yüreğim de saklı
Aksini inkâr edemediğim,
Hicran   işte !
Iki ayrı bedenin tek bir ruhta,
Varoluşuna  bu şahitlğim,
Aklımı yitirircesine,
Nefes bile alamayacak ,
Takatsizliğim de!
Gülücüklerinden alabildiğim soluk ile
Yaşıyorum görebilseydin,
Keşke!!!

Yıldız tozlarıyla bir araya getirilmiş,
Varoluşunun hayali aslında !
Yok oluşunu hatırlatan da
Birçok şey var aklımda !
Gözlerinden ,
Umutlarından arda kalan bir buğu.
Yanlızlığının işlendiği yüzünün hüznü.
Çevremde  şimdiye kadar konuşulan,
Aşk sözlerinden bambaşka,
Kelam da bir AŞK...
Canım yanıyor ....
Ölmek daha mı kolay olur? Diye...
Düşündürmüyor değil !
Zaman öldürdüğüm basit bir dizide,
Bile seni bulmak .
Çalan her telefonun ekranında
Senin adının yazmasını dilemek.
Ya daa!
İzin kalmıştır belki diyerek,
Dokunduğun her köşede
Seni bulabilirim umudu ile,
Kendi kendimi  ,
Bir çocuk gibi avutmak.

Yokluğunun ilk sabahında,
Kalemim ile  dahi tarif edemediğim
Sensizliğimin bir öyküsü ...
Yanyana olduğumuz  fotoğraftan
Yoksun kalan ;
Başucumda ki boş çerçeve gibi!
Sensiz Bomboş dünyam şimdi...
Merak ediyorum?
Sen de  ben gibi yaşıyor musun?
Acaba!!!
İzlediğin  bir film de!!
Arkadaş arası sohbetlerin de!
Dinlediğin şarkılar da !!
Okuduğun  mısralar da!!
Benim gibi  arıyor musun bizi diye?

Yokluğunda hapsolduğum ,
Labirentin içinde seni aramak.
Çıkışı bulduğumu sanıp!
Başladığım yerde olduğumu farketmek.
Canımı yakıyor!
İnanıyorum !
Belki bir gün,
Hani olmaz ya!
Olur belki?
Çöle yağmur yağmaz ya!
Sağanak olur belki?
Allah'tan umut kesilmez.
Kızgın kumlarda ki!
Serap gibi....
Bekliyeceğim seni....