cam bir fanusun içinde saklıyorum kalbimi
solmasın diye umutlardan uzak bir köşesinde odamın
rutubet kokuyor duvarlar
gittiğinden beri açmadım pencereleri
boş bir plak koydum GramaFona
ritimleri tutuyorum hiçliğin
kan damlıyor sol göğsümden yere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta