Gittiğinden beri Şiiri - Arif Bıçakcı

Sen gittiğinden beri duvarlar ağlıyor,
Hüznünle sararmış gözyaşları.
Sensizlikten içimiz bunalıyor,
Bir ben kaldım odamda, bir duvarlar sensiz,
Gözyaşlarımız içimize bulanık akıyor,
Sen gittiğinden beri sensizlik ağlıyor.

Sensiz duvarlarım mateme bürünmüş,
Yas tutar gönül duvarıyla birlikte.
Sensiz hayat yalnızca bir hüzünmüş,
Gittiğin yollardan sam yeli esiyor,
Yürekler yanıyor gidişinle birlikte.
Sen gittiğinden beri ışığım sönmüş.

Kapalı kapılar ardında özlem var,
Seninle kavuşmadan kapılar açılmıyor.
Üstüme geliyor sensizliğe ağlayan duvar,
Yalnızlığın çelmesinden sensin kaçılmıyor,
Senden ayrı geçen ömür makaslanıyor.
Sen gittiğinden beri uzuyor yollar.

Gelişinle matemim şenliğe dönecek,
Baharım gelecek odamla beraber.
Ağlayan duvarlar seninle gülecek,
“Geliyorum” diye senden bir haber,
Bekleyeceğim seni ömrüm boyunca.
Gelişin yüzümü ömrümce güldürecek.