Gittiğinde Kalanlar

Gidenemi zor kalanamı?
Ölümü bekleyen kanserli hastanın
Öldüğü an gibiydi gidişin.
Kocaman simsiyah bir boşluk.
Tarifi mümkün değil hissedilen sensizliğin.
Bir anda üzerine atılan tonlarca toprağın altında
Nefes alamadığını hissetmek.
Böyle bir şey olmalı ölüm de....
Ulaşamamak, konuşamamak, dokunamamak bir daha sevdiğine.
Her an sıcaklığıyla can bulduğun sevgilinin
Soğukluğuyla can vermek.
Koca bir kayanın göğsüne baskı yapması,
Nefes alamadığını hissetmek.

Demekki ölürken ağlayamıyormuş insan,
Sen giderken ben bu yüzden ağlayamamışım.
Boğazımdaki düğüm çözülmek nedir bilmiyor.
Hiç bu kadar dolmamıştı gözlerim,
Dolup ta boşalamadığı olmamıştı.
Sensizliği hiç bu kadar seninle dolu dolu yaşamamıştı bu yürek.
Buna da bir ad koyamadım ben,
Sevdamıza bir isim koyamamıştık ya hani....
Kalakaldık bir başımıza üçümüz,
SENSİZLİĞİM, DUALARIM ve BEN......

27/08/2010