Gittiğinde Bahardı Şiiri - Eylem Başkır

gittiğine
sokak çocukları gibi bıraktın beni kendime
yurtsuz şarkılar
sahipsiz şiirler gibi
esmeyi unutmuş rüzgarlar gibi bıraktın
yapraksız takvimler gibi..

nehirlerim kurudu
bataklık oldu sellerim
bak! büsbütün yitirdin gülmeyi
son umudumu da verdim
bir kırlangıç kanadına
yüreğimi de terkettim
sonsuz bozkırlara
anlasana!
yaşamı nadasa bıraktım sensiz..

sensiz ağıtlar gibi
çığlık çığlık kaldı gözlerim
bütün anlamını yitirdi
yüzyıllık tabutlara sığındı sesim..

gittiğinde
çakıltaşları gibi ezdim yalnızlığımı
lanet ettim gözlerine
zehirli sarmaşıklar gibi gözlerine
ağladım saçlarına
bedenimi alabora eden
seller gibi saçlarına
son kez bir nehrin sesinde dinledim yüreğini
son kez baktım yanardağlar gibi gözlerine
uçurumlar kazdım bedenime
köprülerimi dinamitledim
bütün sokak lambalarını kırdım
her köşesine çocuk yüreğimi bıraktım
bu kentin
her köşesine öldüren yalnızlığımı..

gittiğinde bahardı
neden döküldü öyleyse yapraklarım
neden karlar yağdı yüregime
niye üşüdü kuşlar dağlarda
niye kapkara bir gece gibi kaldım gün ortasında..

giderken
dünyayı yıktın da başıma
cesaret edip
niye bir kurşun sıkmadın bedenime...

07.04.2001