Gittiğinde Şiiri - Rabia Can Ulaş

çok severdin ya karanfilleri
öyle bir kokusu yoktu ölümün
çok aradım
nihilist bir kaygıyla
yüzü kaybolmuş kadınlar buldum
içi boşaltılmış
belki diner yangınlarım
suskunlaşır içim
küserim sesine diye
ama sana çıkıyor tüm hiçliklerim
artık genzimi yakan,
karanfillerde karbonmonoksit buğusu..

nihilist bir kaygıyla kendime aykırı,
yaşamlar buldum,
altında kaldım tüm hiçliklerin,
yüzünü sildim tüm kadınların,
yeniden sevebilmek için değil,
unutabilmek için,
gülüşünde sakladığın bileşkeleri
ama sana çıkıyor
tüm yalnızlıklarım..

demiştimya..
esirgeyensin bağişalayansın,
şevkatlisin..
inat ediyorum,
korkaklığına..