Şafak sökmüyor; güneş doğmaz oldu,
Gök yüzüne baktığım zaman,bulutlar ağlıyordu,
Gül boynunu eğmiş,yapraklarını döküyordu,
Sen bu şehirden,gittiğim zaman,
Yıldızlar sönmüş,ışık saçmıyor,
Gece karanlığa bürünmüş,sitem ediyor,
İnsanlar sokaklarda artık gezmiyor,
Sen bu şehirden,gittiğim zaman,
Sensizliğin zor olduğunu anladım,
Kuytu bir köşede hıçkırarak ağladım,
Bütün gece,bütün gece anılarla yaşadım,
Sen bu şehirden,gittiğim zaman,
Kayıt Tarihi : 9.3.2009 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!