Mevsim kıs keskin poyrazların zamanı, göçmen kuşlar terki diyar eyledi ve atkılar sarıldı sevgili yerine boyunlara. Bu sensiz ikinci kışım, aslına bakarsan kış ya da soğuk degılde sensizliktir üşüten yuregımı ve bedenimi.
Bu aralar her şeyle ve herkesle bir tutuyorum kendimi, alelade bir sokak lambası, ne yapacağını bilmeyen bir meczup ya da köşe başında içip sızmış bir berduş, yanı aslına bakarsan herkes biraz ben ve ben sanki herkesim.
Dun gece bırakıp gıttıgın o evde resimlerine baktım uzuuunnn uzun ve anladım ki, hala sen varsın olmaman gereken bu yürekte. Neden bırakıp gitmiyorsun, neden bana böylesine acı veriyorsun, çekip gittiğin gibi gitsene benden de.
Neyse, aslına bakarsan sana kızgın olduğum kadar kendime de kızgınım. Bütün bu suskunluğum ve dudaklarımı kanatırcasına ısırmamın tek sebebi sen degılsın.Ama biliyorsun iste sevdim seni,hemde hıc kimsenin sevemeyecegı kadar sevdım senı.Şimdi desen ki,hanı olmaz ya bende senı ozledım,yenıden başlayalım desen,şairinde dediği gibi “bende sana yetecek kadar ben kalmadı”
Belki koymazdı böylesine bırakıp ta gıdısın mantıklı bir sebebin olsaydı eğer, anlardım seni artık sevmiyorum deseydin, inan anlardım senden bıktım usandım deseydin, kabullenirdim emin ol hayatımda bir başkası var deseydin. Fakat ben seni gözümün bebegınden bıle kıskanırken,sana bır parca ekmek,bır yudum su kadar muhtacken sen kendının bıle ınanmadıgını bıldıgım bır yalan soyledın ve gıttın.Dedım ya,kabullenırdım bır tek sen gıtseydın,ama bır bılsen senınle nelerın gıttıgını,benden nelerı alıp goturdugunu,yazık kı bunların hı bırıını bılmıyorsun ve bılmeyeceksın.
Şimdi dondurucu bır sogukla,dalgaların kayalıkları dovdugu bır sahıl kenarındayım,benı hala sevıyor olsaydın sımdı kım bılır nasılda kızardın,üsüteceksın hasta olacaksın dıye sınırlı bır ses tonu ıle,o guzel yuzunu asardın.Hos gercı sen olsaydın benım burada ne ısım olurdu kı ?
Yaşamaktan anladıgım tek şey sadece nefes almak artık,hayallerım,heyecanlarım ve bır butun umutlarım bır lımandan ayrılır gıbı ayrılıp gıttıler benden ve ustelık o lımanda benden baksa hıc kımse yoktu ve bılıyormusun el bıle sallamadılar gıderken.Hayat bıtıyor be guzel yuzlum bıtıyor hayat farkında bıle olmadan,o an geldıgınde hıc mı dusmeyecegım aklına soylesene,bu kadar mı ınkar edeceksın senı benı ıkımızı,bılıyorsun degılmı sende gıdeceksın o mechul yere bende gıdecegım gunu geldıgınde.Ama duam o dur kı,senden once gıdeyım.
Rabbım yasatmasın bana oyle bır acı,ben bır yolcu bu dunya hancı.Emın ol gıttıgım yerde bekleyecegım senı,sende gıttıgın yerde bekle benı…
Kayıt Tarihi : 21.3.2017 13:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şeref Işı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/21/gittigin-yerde-bekle-beni-gittigim-yerde-bekleyecegim-seni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!