Şimdi Şiiri - Salim Erben

Saf sular gibi gece matemi
Neşem yaslı soluğum hüzün
Kara kaşlı kahve gözlü
Öyle yürekten savmiştim ki
Bilmedi anlamadı anlatamadım
Dilim dilim doğradı
Kayıp saydı kara geceyi ve
Çekip gitti bakmadan ardına
Göçmen kuşlar gibi
Her nere baktımsa karanlık
Gün ağarmaz hava bulanık
Gittiği günden beri bağrım yanık
Dömüyecekmişi gibi harlıyım
Tüm kutsal kitaplara sıgmaz
Sayfalar almaz
Yaprak yaprak dökülüyorum
Kilitli yürek kapıları
Açamadım tek başıma
Unuttuğu yüzüm olmayacaktı
Bu kadar acımasız olmasaydı
Bu kadar erken gitmeseydi
Şimdi gülüşlerini topluyorum
Yaşansın yarım kalanlar diye
Gittiği yer uzak
Hiç dönülmüyecek mi cano
Bir sancı bir umutsuzluk
Bir telaş düştü kanıma
Canım acıyor canım
Hançerlenmiş gibi yüreğim
Ateş böcekleri kondu döşüme
İçimde bir intihar korkusu
Sevişiyor dağ yeleriyle
Hayat zor ama yaşayacağım
Yüküm ağır lakin taşıyacağım
Bilirim yara kabuk tutmaz
kanar için için hiç sorma
Şimdi
Teslim oluyorum anılara
Islak mendil gibi yaşlı
Hasret özlem yosunlu neşe
Dik durmakta zorlanıyor
Umut çırılçıplak çığlıktır
Dehşetle yaşam arası
İblise inat salim diyorki
Sevişmek gibi yok bir lüksüm
Sevda şiirlerde kalır
Ama biz dopdolu sevmeliyiz
Dopdolu yaşamalıyız
Gel ey nefesim
Nevsine hakim ol gülüm
Duracak kalbim olacak adı ölüm
Ölüm o kadarda korkunç değil
Be gülüm varsa eğer
Bir dost mezarı yanı başında