Bir insan asla değişemez demiştin,
Saatlerce uğraşmıyorum artık
Düzeltmek için saçımın kalkan telini
Düşünmüyorum çaresizce
Kahverengi pantolonumu neyle giyeceğimi
Tiyatroya tek kişilik bilet alıyorum
Ve bir başıma seyrediyorum hayat oyununu
Beş mandalla asıyorum yıkanan çarşafları
Altıncı mandalın yükü binmesin diye ipe
Yürümeyi de rafa kaldırdım sokaklarda
Yorulduğu için değil ayaklarım
Ayak izlerini görmekten yorulduğum için
Çok değiştim senin anlayacağın
Gittiğin günden beri
Kayıt Tarihi : 29.4.2013 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!