Gittiğin Gün Denizler, Öfkeyle Vurdu Kı ...

Gittiğin gün denizler, öfkeyle vurdu kıyılarıma...
Buz tutmuş bir beden,
kan ağlayan bir yürek ve yarım kalmıs bir ben vardı,
birde ben ağlarken eşlik eden bulutlar...
Sanki dağlar üzerime devriliyordu.
Şehirde sessizlik hüküm sürüyor,
sensizlik alay ediyordu.
Diz kapaklarım bedenimi kaldıramıyordu,yığılıp kalmıştım
dur.!
Gitme diyemedim...
Belkide gitmezdin
Bilemedim...

Attıgın her adım, benden uzaklara götürürken seni,
sol yanım acıyordu...
Cesaretı yoktu ellerimin,
ardından öylece seyrettim gıdişini...
Beni bana mahkum edişini...
Kapadım gözlerimi
ve
teslim oldum,
yokluğunun ilk gecesine...

Şair-Yazar:
MUSTAFA HEBİP