Gittiğin Gün Şiiri - Necati Keskin1

Sokaktaki taşları saydığım gün,
Küçüktüm.
Sek sek oynadığım gün,
Çocuktum ben zaten.

Ama gittiğin gün,
Haberim yoktu ölümden.

Belki de tek gerçek bendim,
Sizler, etrafımdaki yalanlardınız.
Ama sizce de tek gerçek sizdiniz,
Bizler yalandık.
İşte bu hayatın çemberi.

Şimdi anlıyorum seni, söylediklerini.
Ama bilmiyorsun,
Özlettin kendini.

Büyüdüm ben artık, evlendim.
İki tane de dünya tatlısı çocuğum var.
Evimin yolunda kaldırım, kaldırımda da ağaçlar var.
Hep o ağaçların altından geçerim…

Hani sen yoksun ya artık,
Hani boyum uzun ya benim,
Hani okşardın ya saçımı, severdin beni.
Artık ağaçlar okşar bedenimi…

Ama gittiğin gün,
Haberim yoktu ölümden...

* “Yine de özlüyorum seni…”