Gittiğin Gün Şiiri - Gölgelerim Esram

O gittiğin gün ardından sadece bakmakla yetindim
Gidiyordun oysa.Konuşamadım ve sana dön demeyi
o kadar istedim ki; içimdeki kopan
fırtınaları.göremedin.Gidiyordun...
Aslında o denli,arzuluyduk.
Ve götürüyordun oturmayı,gülmeyi,ağlamayıda
beraberinde.
Kim bizi bu denli birbirimizden kopardı; ?
Böylemi olurmuş aşklar.? Anlam veremiyorum.
Her melodi sesinde dökülürken gözyaşlarım.
Bu denli uzak kalmalar niyeydi.?
Demek böyleymiş.
Unutmakta yaşanacakmış her nekadar
başarırım, bilinmezya; hayat karelerimde.
Sana söylüyorum rüzgarım.
Deli yürekli suskun arkadaş.
İstemiyorum susmanı,boyun bükmeni.
Bumuydu? bu kadarcık,mıydı mutluluk?
Alıştırıpta kendine niçin uğramaz oldun? ,
Kim bu denli seni bu kadar çabuk benden
koparabildi?
Pekii bu saklanışlar niye?
Yoksa korktuğummu geldi başıma?
Birileriyle birleşip dalgamı geçtin?
Tanımadınmı sen beni?
Peki bu denli uzaklaşman, kaçışın niye?
Belliki alay etmişsin.
Belliki unutuvermişsin. Belliki birtanem benim,
sevdiğim kadar sevememişsin.
Bense seni hiç unutmadım.
İnciltipte hiç kırmadım. Demek ki buymuş
O yaprak dökümüne benzetilen.
Yine, yine ben oldum tatmadığım duygudada
irdelenen.
Karar verdim artık ben. Düştün artık gözümden.
Bana ulaşmak kolaymı? Şu arandığım sen değilsin ki;
Sadece ve sadece Gölgendi gölgen.
Sana veremem zaman. Seninde olduğun gibi,
Aşkınada inanmıyorum, yalandır yalan.
Aşkımın bittiği gün. Unutma ki o;
gittiğin gün.