O gittiğin gün ardından sadece bakmakla yetindim
Gidiyordun oysa.Konuşamadım ve sana dön demeyi
o kadar istedimki; içimdeki kopan
fırtınaları.göremedin.Gidiyordun aslında o denli
arzuluyduk.
Ve götürüyordun oturmayı,gülmeyi,ağlamayıda
beraberinde.Kim bizi bu denli birbirimizden kopardı; ?
Böylemi olurmuş aşklar.? Anlam veremiyorum.
Her melodi sesinde dökülürken gözyaşlarım.
Bu denli uzak kalmalar niyeydi.
Demek böyleymiş.
Unutmakta yaşanacakmış her nekadar
başarırım, bilinmezya; hayat karelerimde.
Sana söylüyorum rüzgarım.
Deli yürekli suskun arkadaş.
İstemiyorum susmanı,boyun bükmeni.
Bumuydu? bukadarcıkmıydı mutluluk?
Alıştırıpta kendine niçin uğramaz oldun? ,
Kim bu denli seni bu kadar çabuk benden
koparabildi?
Bu denli saklanışlar niye?
Yoksa korktuğummu geldi başıma?
Birileriyle birleşip dalgamı geçtin?
Tanımadınmı sen beni?
Peki bu denli saklanışın; kaçışın niye?
Belliki alay etmişsin.
Belliki unutuvermişsin.
Belliki birtanem benim,
sevdiğim kadar sevememişsin.
Bense seni hiç unutmadım.
İnciltipte hiç kırmadım.
Demekki buymuş
O yaprak dökümüne
benzetilen.
Yine, yine ben oldum
tatmadığım duygudada
irdelenen.
Karar verdim artık ben.
Düştün artık gözümden.
Bana ulaşmak kolaymı?
Şu arandığım sen değilsinki;
Sadece ve sadece
Gölgendi gölgen.
Sana veremem zaman.
Seninde olduğun gibi,
Aşkınada inanmıyorum,
yalandır yalan.
Aşkımın bittiği gün
unutmaki o gittiğin gün.
Kayıt Tarihi : 23.8.2008 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)