Gittiğin Gibi Gel Şiiri - Mehmet Özbilen

Sabahlara sensiz uyanıyorum,
Sabahlar ağlıyor.
Ben ağlıyorum,

Güneş bile bakmıyor yüzüme,
Gözyaşlarımı görmesin diye,
Bulutlara koşuyor,
Bulutlar kaçıyor.
Sen yoksun biliyorlar,
Bulutlar ağlıyor.
Ben ağlıyorum.

Ağaçlar saklanıyor,
Yokluğunda sonsuzluğa,
Yapraklarına çiğ düşüyor.
Yokluğuna dayanamıyoruz.
Ağaçlar ağlıyor,
Ben ağlıyorum.

Nerelerdesin bilmiyorum,
Güzel gözlüm, ceylan bakışlım,
Nerede olursan ol,
Gittiğin gibi gel.
Yollar o kadar uzak mı?
Gittiğin yer ırak mı?