varlığındı güneşi aydınlatan
yokluğundu geceyi getiren...
yokluğunu bi ben, bi de İstanbul paylaştık
sessizce ağladık gidişine...
günü yakalıyamadım ellerinden
geceye sürüklüyordu beni hüzünler
gün bitti, kuşlar da gitti,
güneş de çekildi pencerelerden!
denizin dalgaları bütün gece
sahile vurdu durdu
sanki deniz kudurdu...
dalgalar yüreğim gibi isyanlardaydı
sabahın ilk ışıklarında...
ne yağmur, ne gözlerimde yaş,
ne coşan dalgalar, ne de sen vardın...
geceyle birlkte herşeyi alıp gittin
gözyaşlarımı bile çok gördün bana!
Sema Zincir KanmışKayıt Tarihi : 2.7.2010 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne yağmur, ne gözlerimde yaş,
ne coşan dalgalar, ne de sen vardın...
geceyle birlkte herşeyi alıp gittin
gözyaşlarımı bile çok gördün bana!
yürek ve kalem sesiniz pırıl pırıl parlasın şair,kutlarım
sevgiyle kalın e mi
ne yağmur, ne gözlerimde yaş,
ne coşan dalgalar, ne de sen vardın...
geceyle birlkte herşeyi alıp gittin
gözyaşlarımı bile çok gördün bana!
yürek ve kalem sesiniz pırıl pırıl parlasın şair,kutlarım
sevgiyle kalın e mi
TÜM YORUMLAR (2)