Gittiğin Şiiri - Müntehir Uyar

Ayak bileklerinden yakaladım isminin bas harfini
Kacıncı tren yolculuğundan sonra varabildin yüreğimin istasyonuna
Üzerinden gwctiğin nehir kenarındaki söğütler
Çocuklar gibi küs birbirine
Ne selam verir gelip gecene ne hal hatır sorar
Oysa benimle teheccüde bile kalkarlardı
Hep secdedeydi dalları
Artık Gediz değil yazılarım sular oldu onları
Baş harfinin yazılı olduğu taşa bağladığım ipi sarkıttım köydeki en derin kuyuya.
Her gün yaş alan arıdan, su altındaki turuncu semenderden, adını unuttuğum su böceklerinden başka gelen olmadı.