Gittiğim Yollar Dikenli Şiiri - Kerim Ba ...

Şu fani dünyaya geldim, uryan olup aşık.
İnanın! Yeter bir ekmek, olsa bir de kaşık.
Menzile varmaya geldim, yollar çok dolaşık.
Gittiğim yollar dikenli, bu beden yılışık.

Öyle insanlar tanıdım, cana can verirler.
En olmadık zamanlarda, kana kan verirler.
Harlanmış susuz yürekler, daim su verirler.
Gittiğim yollar dikenli, bana gül verirler.

Seyrana giden Kerim’im, her zaman hu derim.
İblisi her gördüğümde, nefsime şu derim.
Mutlak alemde haklılar, haklıdır bu derim.
Gittiğim yollar dikenli, her zaman gül derim.

Hece, dize ve şiirler, anlatmaz derdimi.
Uğraşsa bile bir ressam, çizemez resmimi.
Aksettirmez semazenler, inan şu halimi
Gittiğim yollar dikenli, yak rabbim sinemi

Ölüm olsa da sonunda, güllerim solsa da.
Yangınlar da yüreğim köz, köz olup yansa da.
İnan! Başımı koymuşum, bu yolda vursa da.
Gittiğim yollar dikenli, gül olur sonun da.

Yürürken dikenli yollar, bir gül olur bana.
Kerim’im bu yolda engel, düz ovadır bana.
Çölleri kaplayan kumlar, su deryası bana.
Gittiğim yollar dikenli, güller gelir bana.

Dikenli yolda menzile varanlara selam olsun

Kerim Baydak-2006

Adıyaman