Gittiğim An Şiiri - Fahri Emiroğlu

Bir gün batımında tanıdım seni
Umuda yolculuğum oldun sen
Batan güneşe seslenişim
Belki yıkılmışlığıma ilk sitemim.
Naralarım oldun sonra sen
Geceyarısı kaldırımlar üzerinde
Karanlıkta bir ay ışığı
Mutluluğa yol alan
Kaçırdığımı sandığım son vapurum.
Yıkılmışlığımın ortasında ayağa kalkışım
Ölüme giderken hayata son bakışım
Bir gece yarısı korkudan sığındığım
Türkü oldun sen
An geldi son isteğim son arzum.
Çoktandır yaşamayı özlediğim güzel günlerim
oldun sen
Hayatta ilk ciddiyetim, ilk kendimi sınayışım
Hesaba ilk çekişim
Hayata ilk güzel bakışım oldun sen
İkinci kez dünyaya gelişim.
Oysa kimseyi bırakmak istemezdim arkamda
Düşüncesiz ve kimsesiz gitmek isterdim sonsuza
Yıkıldığımı yenildiğimi görmeni istemezdim
Dünyayı terk ederken bir SONBAHAR AKŞAMINDA.