Kırk yaşına erdi, risalet geldi,
Alemlere, rahmet idi peygamber.
Seçilip övülmek, ne de güzeldi,
İnsanlığa ışık saçtı peygamber.
Oku dedi Ona Cibril-i emin,
Ben okuma bilmem dedi peygamber.
Nur yağdı semadan, inledi zemin,
Kuranla muhatap oldu peygamber.
İnsanlar güvenip inandı Ona,
Suffede öğretmen idi peygamber.
Canlar feda olsun Onun yoluna,
Savaşta komutan idi peygamber.
Yeri geldi imam oldu ashaba,
İslamı dünyaya yaydı peygamber.
Yeri geldi evde müşfik bir baba,
Zulmetleri aydınlattı peygamber.
Savaşta düşmanın belini kırdı,
Müşriklere korku saldı peygamber.
Ebu Bekirle hiç ayrılmazlardı.
Emre boyun eğip gitti peygamber.
Sonunda ayrılık vakti gelmişti,
İnsanlara veda etti peygamber.
Sahabe çok üzgün, ecel gelmişti
Faniden bakıye göçtü peygamber.
Yürekler yanıyor ashap perişan,
Ehl-i beyt ağlıyor, yoktu peygamber.
Böyle bir acıya dayanmaz insan,
Bizi yetim koyup gitti peygamber.
Adem UYSAL
Adem UysalKayıt Tarihi : 21.2.2011 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonunda ayrılık vakti gelmişti,
İnsanlara veda etti peygamber.
Sahabe çok üzgün, acep ne işti?
Faniden bakıye göçtü peygamber.
Yürekler yanıyor ashap perişan,
Ehl-i beyt ağlıyor, yoktu peygamber.
Böyle bir acıya dayanmaz insan,
Bizi yetim koyup gitti peygamber.
Kıymetli Peygamberimiz Hz. Muhammet Mustafa'yı (S.A.V.) rahmetle yad eden bu güzel şiirinizi sevgi ve muhabbetle okudum. Allah böyle güzel eserler yazmaktan geri koymasın yüreğinizi. Selam ile,
TÜM YORUMLAR (2)