Yüzlerinde gülümseme
yüzlerinde karanfiller
yüzlerinde ölüm beyazlığı.
uyuyordu çocuklar
uyuyorlardı Suriye'de
uyuyorlardı Mısır'da,
beyaz kefenler içindeler papatya misali.
Gülümseyerek öldüler
mama yerken öldüler
yüzlerinde mum güzelliği
göz altlarında minik morartılar
öyle öldüler,öyle gittiler.
ateşi olmayan
canı olmayan,
birisinini adı Esma
diğeri belki de Ali
yanında uzanan Yusuf...
sıra çiceğidir onlar
tarla kenarlarında
evlerde, saksılardadır çocuklar
en tepe zirvelerinde dağların
en yakın ana kuçaklarında
öldüler,öldüler öldürüldüler.
Çicek çicek gitti çocuklar
melekler ile geldiler
melekler ile gitti çocuklar.
Arka bahcelarde kan var usta
arka bahcelerde kin var
arka bahcelerde çocuklar
ölü çocuklar
gül kokulular.
Uzandılar sokak boylarında
öyle öldüler
uzandılar trabzanlara
uzandılar cennet mekanlara
öyle gittiler..
Gitti çocuklar,
gitti insanlar
gitti Hasan,
gitti İnsanlık
gitti Barış.
İSTANBUL
22 Ağustos 2013
Kayıt Tarihi : 29.8.2013 09:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Parçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/29/gitti-cocuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!