Gitti Çocuk Şiiri - Ulaş Arıkan

Ne farkeder ki,
yalnızlığın mekan tanımı olabilirimi dedi çocuk.
Sonra yalnızlığı düşündü....
Yalnızlıktan niye korkar insan,
yoksa bilinçaltımızda yeşeren bir karabasanmıdır.
Hatırlarmı acaba insan,
Dokuz ay anne karnında ki ıslak ve karanlık yalnızlığını.
Bunun içinmi korkar ve sıkılır yalnızlıktan.
Düşündü çocuk çıkamadı işin içinden.
Umutlarını söndürdü, çekip gitti ıslak ve karanlık yalnızlığına

Gitti işte çocuk....
şiirleri yarım kaldı, yalnız kaldı.
Yastığı birdaha sarılamayacak saçlarına
Yarım asırlık fırının sıcak ekmekleri okşamayacak ellerini....
Gitti işte çocuk.....
Ardında mutlu öyküleri kaldı,
birde gece yalnızlıklarını bıraktı yıldızlara.
Ay ışığı öpmeyecek artık dudaklarını
Ateş böcekleri dans etmeyecek gözlerinin izdüşümünde....
Gitti işte çocuk ıslak ve karanlık yalnızlığına.....