Giydirilirken dünyaya fanilik elbisesi,
İçindekilerin her biri almış bundan nasibini.
Kendi cihetiyle beka yok ne madde ne manada,
Aşklar maziye karıştı, sevmekler gitti boşa!
Onunlayken saire kaymadı hiç gözün,
Vasfını anlatmakla bitmedi ki sözün!
Şimdi baş başa kaldınız: Aşk ve hüzün!
Yaşlar kurudu, ağlamaklar gitti boşa!
Gönül bağlanınca göz görmez olur hakikati,
Olmadık fiyat verirsin, paha biçilmez olur kıymeti,
Zanneder misin ki o bırakıp gidene değdi?
Renkler siyaha büründü, hayaller gitti boşa!
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!