Gitti Babam Şiiri - Mehmet Çelik 5

GİTTİ BABAM

Gidince,, elim gitti kolum gitti
Görüyorum gölgen gitti
Öpülesi sıcak elin
Doyamadan hepten gitti

Bu alemden göçüp gittin
Hayatımdan kopup gittin
Bu sevdalı bu kalbimi
Senle alıp söküp gittin

Yokluğunla eksideyim
Görün nasıl bir haldayım
Uçsuz bucak bir denize
Sensiz giden bir saldayim

Zor anımda arkamdaydın
Kalbim gibi saraydaydın
Gittin gittin uzak ele
Gitsen yine buradaydın

Vaz geçilmez BABAMSIN sen
Yaşlarımı silensin sen
Buluşturup BİR lokmayı
Hiç yemeden verensin sen

Babam senden razı idim
Sen bir gülsen güler idim
Bir an başım eğilmedi
Yanındayken diri idim

Kor aleve döndüm sensiz
Ağlıyorum sessiz sessiz
Tek başıma kaldım burda
Ne yaparım söyle sensiz

Cennet mekan olsun yerin
Dileğimdir inan yemin
Öğüdündü hep bizlere
Güzel güzel sözler derin

Yaşamımda örneğimsin
Beni saran gömleğimsin
Şefkat vari şefkat olan
Beni seven meleğimsin

Şair : Mehmet ÇELİK
25/02/22