Bir akşam
Ceketini alıp eline
Eşikte bekledi
Sırtı eve
Yüzü dışarı dönük
Güneş henüz batmıştı
Ufuktan
Gideceği belliydi ayaklarından
Topuklarına basmamıştı
Kunduralarının
Bir akşam
Koyuldu yola
Hayal meyal hatırlıyorum
Uzaklaştıkça
Kaybolan bedenini
Güneş henüz batmıştı
Ufuktan
Dönmeyeceği belliydi
Sırtından
Ceketini giymişti
Ayrılıkların
Gitti bir akşam
Dönmedi geri
Hala durur askıda
Ceketinin yeri
Kayıt Tarihi : 20.4.2018 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dönmedi geri
Hala durur askıda
Ceketinin yeri...
geleceğim dedi ve gitti,
hala kanar durur,
yüreğimde açtığı yara....
güzeldi..
TÜM YORUMLAR (2)