Gitti Şiiri - Kerim Yavuz

Gördüm güzelimi güneş batarken.
Saçlarını yana attı da gitti.
Dedim nazlı gülüm bu ne hal böyle.
Bana kaşlarını çattı da gitti.

Koştum ardı sıra dedim dur hele.
Baktım gözyaşları dönüşmüş sele.
Tek söz söylemeden sırları ile.
Aklıma bin soru taktı da gitti.

Silmek istedim de akan yaşını.
Çevirdi yönünü eğdi başını.
Yıktı gözlerine kalem kaşını.
Sanki karalara battı da gitti.

Şu yalan dünyada yüzüm gülmedi.
Hiç yorma kendini hadi git dedi.
Bakarken ardından içim titredi.
Kalbimi kor gibi yaktı da gitti.

İknaya çalıştım amma olmadı.
Gitse de içimde saklıdır adı.
O eski halinden eser kalmadı.
Hüzünle yüzüme baktı da gitti

Bir meçhule doğru yürüdü yaya.
Belli ki gitmeyi takmış kafaya.
Elveda çekerken güneş semaya.
Akşamın içine aktı da gitti.