Gitti Şiiri - Sergen Sevici

Gitti...
Gidene kadar fark etmemiştim ayak seslerini.
Önce ellerini ceplerine koydu
Daha sonra bir ayağını ötekinin önüne attı
Sürekli tekrarladı bunu.

İlk adımında ikiye ayırdı evreni.
Sağ olsun, onsuz kısmını hediye etti bana
Tüm sevdiğim şeyler onun tarafında kaldı
Saçları, elleri, gözleri
Güneşte onun tarafında kaldı, karardı Dünyam.

Bir adım daha attı
Parçalandı dört yanım
Önce ardından bakan gözlerim fırladı yuvalarından
Peşinden koşan ayaklarım koptu
Ah ona uzanmaya çalışan ellerim...
Ahh ne hale geldiler
Ben ne hale geldim?
Bin yıl yaşlandı ruhum
Ağır geliyor artık her şey, yardımın olmadan kaldıramam kendimi
Dünyayı sırtlamak kolay
Kaldırabilir miydi Atlas bu derdi?

Diğer adımı göremeden ölmüşüm
Ayrıca Tanrı falan yok burada, yalnızca karanlık
Solumada dönsem aynı
Oysa sen olurdun sabahları solumda,
Solurdun usul usul.
Neyse işte, buradayım, sen yoksun.
Yavaş yavaşta deliriyorum sanırım.
Bunlar benim söyleyeceğim sözler değil
Ben olsam "Gitme" derdim.