Gitti Şiiri - Fatma Alkan

Gelmesi gibi aniden oldu gidişide
Elvada demeden el salllamadan
Bir seviyorum seni
Demeden gitti...
Geriye fotoğraflarını bıraktı
Birde o yakıcı özlemini
Bir daha nerede saplanır
Kalbime bakışları
Bir daha nerede duyarım
Dalgaların bir eşi olan sesini
Gecelerin karanlığında
Bir yıldız gibiydi hayatımda
Güneşin ateşinde
Bir damla suydu dudaklarımda
Bomboş hayatım varlığıyla kaplıydı.
Hiç düşünmedi beni giderken
Bilemedi belkide hiç sevgimi
Küçücük bir çocuk gibiyim şimdi
Gidip gelip vitrine bakan
Kavuşamadığı şeker için
Hasretle özlemle ağlayan
Basit değil özlemi bu kadar
Basit değil gidişine katlanmak
Sürekli bir tünelde giderken
Aniden kuyuya düşmek gibi
Yaprağı koparılan bir çiçeğin
Sessiz çığlıkları gibi
Bitecek elbet buda bitecek diye
Avutursun kendini
Ama gittiğini sana hep hatırlatır
Kalbinin sızısı
Gülsende ağlasanda yaşamaya çalışsanda
İnatçı küçük bir çocuk gibi duran
Bir türlü gönderemediğin o derin boşluğu
Kimin dolduracağını bilirsin acıyla
Önemsizce bir sürü ıvır zıvır alırsın yaşamına
Ama bilirsin dolduramaz dünyanın en değerlisi
Hiçbir mutluluğun gücü yetmez o acıya
Hiçbir su kafi gelmez o ateşli yaraya
Bütün kelimeler yetersiz kalır
Hem aşkımı hem acımı anlatmaya
Anlatsam da anlatamasam da farketmez
Artık bitti...
Gözlerim yaşlı kimsesiz bir çocuk gibi
Bırakıp gitti...
(2001)