HAMDİ YAVUZ KANTAROĞLU ESİRDİR
GİTTİ
Yağmurlar yağıyor, benim gönlüme
Küçücük bir damla sel oldu gitti,
Dün yanımda olan, bugün el oldu,
Kalbimden esip de, yel oldu gitti.
Aklımdan fikrimden, çıkmaz acısı,
Solumu kavurup, yaktı da gitti,
Yetim kaldı şiirler, bitmez sancısı,
Sesimi sözümü, kesti de gitti.
Figanım göklere, aşikâr ayan,
Gözlerini benden, aldı da gitti,
Yanarım köz gibi, halim perişan,
Ömrümden aşkımı, çaldı da gitti.
Sıra sıra dizdi, hasreti derdi,
Vuslatı hayale, koydu da gitti,
Giderken usulca, elveda dedi
Canımdan ruhumu ,soydu da gitti.
Onun şavkı düşmez, benim yüzüme
Semadan yıldızı, kaydı da gitti
Kimsesiz şiirler, yük oldu bana,
Adını dilimden, aldı da gitti.
Baktım durdum yâre, bir veda için,
Bir veda busesi, vermeden gitti
Hoşçakal demedin, bilmem ne için
Tenini tenime, sürmeden gitti.
Denizden maviyi, damardan kanı
Benim hayatımı, çöl etti gitti,
Elinin tersiyle, bendeki aşkı,
Mahvetti yok etti, çöp etti gitti.
Karanlığı böler, çağlayan sesim,
Sessizlik içine, kattı da gitti,
Ben geçtim kendimden, bitti sözlerim,
Yalnızlık içine, saldı da gitti.
Yazan: HAMDİ Y KANTAROĞLU.
7 Temmuz 2020
İstanbul.
Kayıt Tarihi : 4.7.2023 13:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!