bir zaman içinde şu yuvarlağın,
vardı bir yiğidim, vuruldu gitti...
ölünce ardından 'yaşlı salağın'
dediler 'hesabı görüldü gitti'...
cesedini parçalara böldüler
ağlamak da şöyle dursun güldüler
onu öldürenler çoktan öldüler
hepsinin defteri dürüldü gitti...
gözleri siyahtı, kaşları kara
kurban oldu menfaate çıkara
bir gün civanımı çektiler dara
ölmedi lakin öldürüldü.. gitti...
evi talan oldu, sele verildi,
adalet kılıcı ele verildi
türküsü yabancı tele verildi
duvardaki sazı kırıldı gitti.
Mustafa yalandır bu dünya yalan
Hesabı bozuktur, söz yalan dolan
Dünyada daima biten ve olan
Ölüm mü sorusu soruldu gitti.
Kayıt Tarihi : 7.1.2004 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Tanrıkulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/07/gitti-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!