O Ezel Mührü, paslanmaz bildiğim o Söz kırıldığından beri,
Damarlarımdaki nehir değil, zamanın kendisi dondu.
Kanım, unutulmuş bir yeminin küflü tortusu şimdi.
O yıkılmış Ahit’in yıldız tozundan molozunda,
Kâinatın ilk kavgasından arta kalan o tek taşı,
O’na verdiğim sözün ilk harfini arıyorum.
Varsın aksın bu korkak zaman, bu yalan nehirler.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta