Gitsene Şiiri - Özdemir Aydın 2

kimliksiz bir gurur taşırken omuzlarımda 
fecirler sökerken asüde huylu nefesimde,
sadrıma yuvalanmış kanadı kırık kuş uçmuşken,
boy aynaları hüznünden çatlamışken, 
her gece yeni bir ayrılık doğururken arsız geceler
şiir şiir sönerken aşk alevleri,
gitsene ;
ben seni oruçlu dudağımda ayet ayet öldürdüm,
virane gönlümden uçup gitsene.

gönlünü har eyleyen gözlerimde ki mânâyı söndürmüşken
serseri gecelerin siyah saçına tövbelerimi dolamışken
şeddeli acıları âsûmana hicran hicran nakışlamışken,
nuh tufanına tutulmuşcasına paramparça olmuşken,
gitsene ;
ben seni son nakışın gergefiyle boğarak öldürdüm,
közden bir yarayım
harlanmadan bir gece çekip gitsene.

değirmen taşına düşmüş buğday tanesi gibi öğütülürken,
gönül pınarları yılgın yılgın akarken,
toprağım kırk ikindiler yağmurlarıyla demlenirken,
gitsene ;
ben seni kızıl gülün zehriyle öldürdüm,
köpürmüş bir nehir gibi akıp gitsene.

seni işlediğim en kebir günahlarımla öldürdüm,
bir sabah ezanıyla, kimseler görmeden çekip gitsene.