gün doğarken,
martılara bırakıp denizi
ardımda yaşanmışlık izi
alıp geceyi gitsem diyorum.
hüzünlerini insanların,
yalnızlıkları
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
hala buradaysam hala sürüyorsa kaçışım, gün çekilmişse penceremden, akşam geceye yaslanırken gün sularda ıslanırken alıp düşünceyi gitsem diyorum..gün bitmeden gidiş..yarım kalan çok şeyi ardına bırakıp gitmek..bitmeyen kelimerde ..heceleri bırakıp gitmek..bazen de ..yüreğini bırakıp gitmek..anlamlıydı,gitmenin tonları,beyeniyle okudum sevgili Şairim,saygılarımla.
kişinin kendi ile dertleşip,gitmek istemesi güzel olmuş.. tebrik ediyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta