gün doğarken,
martılara bırakıp denizi
ardımda yaşanmışlık izi
alıp geceyi gitsem diyorum.
hüzünlerini insanların,
yalnızlıkları
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
hala buradaysam hala sürüyorsa kaçışım, gün çekilmişse penceremden, akşam geceye yaslanırken gün sularda ıslanırken alıp düşünceyi gitsem diyorum..gün bitmeden gidiş..yarım kalan çok şeyi ardına bırakıp gitmek..bitmeyen kelimerde ..heceleri bırakıp gitmek..bazen de ..yüreğini bırakıp gitmek..anlamlıydı,gitmenin tonları,beyeniyle okudum sevgili Şairim,saygılarımla.
kişinin kendi ile dertleşip,gitmek istemesi güzel olmuş.. tebrik ediyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta