Otogar soğuğunda içilmiş bir sigaranın ertesinde dostum dolunaya
bakıp “ölene kadar” demişti.
Dolunaya bakarken ben de aynı şarkıyı mırıldanıyordum zihnime.
Son defa o gün anlaşılmıştım.
Bugün yine bir şarkının nakaratında buluşmak isteyeceğim ölüler
var.
Hani o her şey bittikten sonra görülen bir çift ayakkabının
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta