Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gitmek mi zor, kalmak mı? iki bilinmeyenli denklemi bir ucu yaşam diğer ucu toprak arada yaşananlar...
şiirinizdeki paradoks çok yakışmış, gitmek;
şehirden şehire mi?
bir uçtan diğer uca mı?
tebrik ederim saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta