Kapıdan girince içeri,
anladım sen gitmiştin
Sen olmayan birisi
duruyordu yerinde,
Yüzünde
soluk gri renkte
bir maske vardı.
Gözleri,
bir avuç göl suyunu
andırıyordu.
Gözyaşlarını
biriktirmişti naylon poşetin içinde,
Gerekli olabilirdi
Kim bilir günün birinde.
Kapıdan girince içeri
Anladım sen gitmiştin,
Her zaman ki rüzgarını da alıp
mavi sonsuzluğunla
Yıldızları dökülmüştü gökyüzünün
Ay koparılmıştı yerinden
kanatırcasına.
Elleri benzemiyordu
senin ellerine,
siyah gözlüklerinin penceresinden
Atlara bakıyordu
Kısrak kıskançlığında
hırsla.
Yüreği yoktu
senin yerinde oturan
her kimse,
Mekanik bir sesle
Konuşuyordu benimle.
Kapıdan girince içeri
Anladım sen gitmiştin…
Kayıt Tarihi : 2.7.2006 22:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!