Gitmiş Şiiri - Necati Çavdar

Ağalar; ben yeniden geldim
Geldim de yandı yüreğim
Sılamı kor içinde gördüm
Eyvah otuz yılım boşa gitmiş

İçmiştim ezelden şarab
Yine kavuşturdun Ya Rab
Aşkımı yazmıştım kitap
Okuyup, anlayanım gitmiş

Barışa hasretim burdan
Ruhlar uçup kaldı beden
Pek ziyade oldu efganım
Gönülden çalayanım gitmiş

Kimi suskun,kimi kör.kimi sağır
Gözyaşım umman, derdim ağır
Kime ağla.. Kime koş.. Kimi çağır
Kin tohumu pek yaman bitmiş

Şehitlerim var dizi dizi
Öldürülenlerin hepsi kuzu
Saldıran çakal kunduzu
Zapteden başlar gitmiş

Van kalesi oda oda
Attılar sönmez oda
Deniz dolusu soda
İsinde hara gitmiş

Bir daha gelemem ile
Mailim ben bu yere
Barışa sevdalı dile
Türkü söyleyenim gitmiş

Gezdim, aradım sağı solu
Söylenmiyor Hakın yolu
Tevhide çağıran sancağı
Bağrına basanım gitmiş

Yen yeni ateist türedi
Zehir saçan virüs üredi
Birleştiren Türkü Kürdü
Hilale kubanlar gitmiş

Bir daha düşmeyelim zara
Kuzum, seni vermem ele
Al - beyaz üstüne sade
Kuşanıp tozanım gitmiş

İstemem başka bahçeyi bağı
Bade diye İçirdiler halka ağı
Beyaz fese yeşil bağı
Bağlayıp gezenim gitmiş

Coğrafyanın başı, Anadalu
Memleketin gözü kulağı
Ha burası kolu bacağı
Selahattine otağ kuran gitmiş

..............

İşte mescitleri barışa açılan kapı
Kümbeti, kalası bin yıllık tarihe tapu
Neler haykırıyor şu mezar taşı
Anlayan..Okuyup, yazanım gitmiş

Geceler boyu gördüm düşümde
İşte gerçek duruyor karşımda
Duman duman bulut başımda
Rahmeti getiren rüzgarım gtmiş

Ne etmişse ona ataistler etmiş
Markstan irinli memeyi emmiş
Kawa, Rızgariden zehir yutmuş
Alnından Muhammed-i nur gitmiş

Gözyaşı umman olmuş ahuzarda bülbül
Sar sinene. Yaram ağır, tezden ilaç sal
Derdimin dermanı Mekkede açan gül
Derten anlayan bilgiye erenler gitmiş

Yüce dağlar.. Çağlayıp akan sular
Gökmavisi şu denize pusu kurar
Yanıgını södürür mü, Cilodaki kar..?
Kurt-kuzu birlikte gezenim gitmiş

Şu tefrikanın kurumu, kiri, izi
Temizler mi bunu Van Denizi
Kesin ayrılığa salan dilinizi
Kardeşlik dilini bilenler gitmiş

Kabe şubesi mescit şu yapı
Varmı birlikte gidilecek kapı
Zehir içirerek yutururlar hapı
Gönle kapı açanlar gitmiş

Ey Türkmen beyleri..! Aman ha aman
Asiye kızıp, tümüne taan etmeyin
Şu torunlar; Alperenlerin Ensarlarının,
Hakalyakini, Aynelyakin bilenler gitmiş

Sevince ortak, tasana figan eden var
Gönlü kırık, kalbi yasta can canan var
Dost bağından sana gül derenler var
Müjdeler perdelenip, sitemler gitmiş

Peygamber remzi gül renkli
İnancın simgesi Hilal benekli
Al bayrak ki şühedanın emaneti
Dalgalansın diye nice canlar gitmiş

İlahi, bu dert.. Nedir bela? ..
Geldim, yeniden işte sana
Yazmaya kalem alayım ele
Hey hat..! Dermanım gitmiş

Niğmet yüklü dağ,su, yeşil çayır
Köy:boş, anbar ağıl. Şaşkın; şehir..
Dertlere derman olanlar gitmiş

Şu halimize bakın hele hele
Ağlar kalk girelim Hak yola
Bir daha da kanmayın ele
Tevhide çağıranlar gitmiş

Vatan ateşte, yüreğim kor
Söndürür mü Ciloda ki kar
Gözyaşım şu göl, sevdana yar
Gönülden aşıklar gitmiş

Bu dünya böyle kalırsa
Küffardan öç alınmasa
Vade gelip, göz görmese
Salamı verecek gitmiş

Rahman, bu zulmü bitir
Yeter! . Rahmetini tez getir
Acı! .. Yüreği yüreğe yetir
Derdime ağlayan gitmiş

Şu Denizden meltem ese
Nemrudun nesfesini kese
Süphandan gelen sese
Kulak verenlerin gitmiş

Eser elbet kardeşlik yeli
Kan değil akınca barış seli
Karanlıklar gelmez geri
Eyvah ki ömrüm bitmiş.

Derler mi, buradan Emrah gibi
Resul gülü süslerdi sinesini
Verir yaratılana Hak sevgisini
Hilale Divane de geçip gitmiş

20 Eylül 2011
Van Kalası

NOT: Bize zaman zaman yol veren ERCİŞLİ EMRAHa rahmetler ola