Gitmiş Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Yıllar sonra uğradım baba yurduna,
Yamacına baharlar uğrayıp gitmiş.
Yemyeşil bahçelerde gül ağacının,
Yaprağına rüzgar dokunup gitmiş.

Sabah erken uyandım seher vaktinde,
Beyaz hüzün serilmiş Palandöken'de,
bakakaldım öyle nalan içinde,
Turnalar selamı vermeden gitmiş.

Seyrettim hasretle güzel ovayı,
ne bostanı kalmış nede bir bağı,
Çiçekler üşümüş üstüne krağı,
Mercan tanesini bırakıp gitmiş.

Yavaş yavaş güneş yükseldi tabyadan,
Yükselse ne fayda etki yok sıcağından,
Ağustos farksız olmuş kasım ayından,
Bülbül gözünde yaş ağlayıp gitmiş.

Sanki kabustu gördüğüm bütüğn bunlar,
Değişmiş olamaz bütün buralar,
Sevdasından yandığım değilmiydi buralar,
Yüreğimi kor ile dağlayıp gitmiş.

Nasıl olur diye düşünürken kara kara,
Ozanın sözü çınladı kulağımda,
Gönülden düşermiş gözden ırak olanda,
Anladım Erzurum kızıloğlu'na el olup gitmiş.