Sevdiğimiz değer verdiğimiz insanlar değişti...
Göremeyince dayanmadığımiz insanlar gitti...
Bakmayın öyle derin derin,
Hayatı,yaşamı zehir etti de gitti...
Hani dilin ucunda değmez sözü vardır..
Değdi mi gerçekten?
Sevmediği için mi gider yoksa bıktığı için mi?
Türlü türlü sorular,
Madem sevmedi neden başlar insan,
Ya peki bıkınca neden hala devam eder...
Sevgi vermenin karşılığı mı bu?
Gidince ardında bıraktıklarını düşünür mü?
Hani o dokunmadığım,
Sarılamadığım tenin yalan mi söyledi bu gözlere...
Kıyamam dedikleri bu olsa gerek,
Gitmez dediklerimiz gitti...
Etmiyorum öyle beddua falan,
Bi acısıdır kalbimde yalnızca kalan...
Iyi olmak durdurmaz gideni çok sevmekte...
Ne düşünmeliyiz o zaman?
Sevseydi gitmezmiydi mi?
Yoksa özleseydi gelirdi mi?
Ama tek bir bildiğim var,
Kendimden çaldığım zamanları ona eklemiştim...
Uykusuz kaldım bazen,
Ağlasam da kırılsam da hep gülerdim,
Çünkü avutmuştum kendimi...
Üzülürsem üzülür derdim,
Meğer ben o üzülmesin derken,
O beni ilgilendirmez dermiş...
Çok yormayalım kendimizi,
Değişen farklı farklı hayatlar,
Eskiden olmayıp şimdi olanlar,
Değişti yani herşey...
Sevmeler,sevdalar...
Ama bu acısı taze kalbe ,dile,yüreğe
Mutlu kal...
Huzurlu kal...
Hep gül ama üzülme...
Çünkü;yaşadıklarımı yaşamani ıstemem demek kalır...
En sondaysa,
Rabbim seçtiğin yolda yar ve yardımcın olsun...
Üzüntüm sana sadakam olsun,
Hayatında herşey çok güzel olsun...
Huzurla kal hoşçakal...
Kayıt Tarihi : 8.11.2021 20:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!