Gitmeyi Öğrenemedim Sen Şiiri - Murat Toluk

her yolla gittim,her yoldan döndüm sana geldim en son sen başkasına gitmeyi öğrenemedim şimdi acıyor her zerrem batıyor düşlerim tenime düşlerim kanıyor düşüşlerim devreden bir sayı gözlerinden düştüm kalbinden düştüm yanında düşten ibaretim şimdi kanıyor rüyalarım siyah panjurlu bir evde siyah apoletler solduruyorum gidişiden arkada kalan yüzmümde gelirken sana şahit oldum uçmayı öğrenmeden uçurumlardan atlayan yarınlara düş kurmayaı bilmeden bulutlara aşk bağlamaya adak demek sana geldim en son senden başkasına gitmeyi öğrenemedim binbir türlü ihtimale kanattım rüyaları sana gelirken ıssız çığlıklardan geçtim kulak kabatım hersöze her yola girdim her yoldan döndüm sana geldim en son gitmeyi öğrenemedim sen giderken bende ben kaldım sende siyah panjurlu bir ev siyah apoletler yüzüme mirasın kaldı gişinde öğrenmedim ben hayla senden gitmeyi başkasına kanıyor rüyalarım acıyor sadece acıyor fırtına ağlamak yakışmıştı gözlerime ben gitmeyi hayla öğrenemedim sende