30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Müthiş cana cânân, yüzü beyzâ ki ne rânâ,
Rûhum ona kurbân, sözü bilsem de ne mânâ.
Keskin kaşı gergin, gözü şefkat dolu lâkin,
Var gamzesi pek hoş, özü kâmil ve de sâkin.
Baksın bana tek bir anı, cevher gibi andır,
His yok diye ancak, tabi sen kendini kandır.
"Aklım ona meyyâl, Ay'a döndüm o da bîtâb,
Meçhul ki ne yapsam, deli olsam ona mehtâb.
Nûruyla karanlıkları mahvetti o ay yüz,
Olmazsa eğer şûlesi, mevsim bana hep güz.
Bilsem beni ben keşke, nasıl bilmeli yârim,
Duygum canımın katli, onun kaşları sârim"
Çok güzel kardeşim kalemine sağlık.
Osmanlıca kokulu ve kafiyelerle süslenmiş başarılı bir şiir sanatınıza sağlık...
Mef'ûlü / mefâ'îlü / mefâ'îlü / fe'ûlün
Çok güzel
Divan tadında
Kutlarım usta
TEBRİKLER...yüreğinizin nefesi sağlık kelâmınızla çağlasın
Eserleriniz güzellikleriyle alkışlansın inşallah.
Yorumunuz güzel olmuş sn şair Bilal AYKANAT kardeşimiz
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta