Ellerimi tutup yemin etmiştin Gitmeyecektin! Şimdi, Yüreğim perişan Sararmış yapraklarla Kışa sürgün edilmiş hazan gibiyim. Yeksan oldum Kızıl bulutlar gibi Ha desen ağlayacak gözlerim Bak utanmıyorum ağlıyorum Bu yüzden çiğ düşer gecelerime Bu yüzden her gece bölüyor uykularım Elveda demeden kayboldun gecenin karanlığında Bu yüzden gecenin karanlığına sığınıyorum Gittiğin yollar suskun Sürgünleri kurumuş çiçek gibiyim Artık rengârenk açsa da menekşeler, Bahar gelmiyor Ben sadece sen kokan baharları özledim Faili meçhul değil bu aşkın Öksüz ettin yüreğimi Vurdun sevdamı İnfazın idam, Ama bir türlü kalemi kıramıyorum Son yaz akşamlarına bülbül hıçkırıkları Göçmen kuşlar dönüş yolunda Ben, düştüm yollarına bir serap gibi Her gün batımında seni bekledim. Ellerimi tutup yemin etmiştin Söz vermiştin Gitmeyecektin…
Mustafa BertanKayıt Tarihi : 13.10.2011 19:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Bertan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/13/gitmeyecektin-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!