Bilmem kime küsmüş de gider olmuş,
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
Gönlünü kırmışlar gül benzi solmuş,
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
O gidince solar gülü bahçenin,
Dumanı da tütmez olur bacanın.
Gün doğsa da sürer hükmü gecenin,
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
O gidince ağlar gözüm yaşlanır,
Hüzün kalbe nakış nakış işlenir,
Tez vakitte civan ömrüm yaşlanır
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
O gidince yanık olur nâmeler,
O'nun hasretiyle inler nağmeler,
Feryat figan ile, çınlar hâneler,
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
Ahmet’in gönlünün sultanıdır o,
Bîçare derdinin dermanıdır o,
Ocağı, ekini, harmanıdır o..
Söyleyin o yâre küsüp gitmesin.
Kayıt Tarihi : 3.4.2016 21:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Terzioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/03/gitmesin-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!