Gitmeseydin Şiiri - İlyas Gültekin

Sesine alışık değil kulaklarım..
Gözlerin denizin en koyu renginden birer inci...
Saçların mevsim mucizesi tomurcuk..
Masal derlerdi seni anlatınca..
Gerçektin oysa,
inanması güç doğrular kadar gerçek...
Yüzünü asma öyle,
Yağmurlar çelişiyor gözyaşlarınla karışık...
Aydınlık beliriyor yayladaki küçük evden...
Gülüşünden kalma mum ışığı ile..
Konu sen konuşulan hikayemiz..
Kavuşmak isterdim oysa..
Saçların elimde eskisin başın dizlerimdeyken...
Yanaklarında dudak izim belirsin...
Sen bana geçmişinden bahset,
Bende sana unuturacak gelecekler hayal edeyim..
Sonra unutalım herşeyi...
Adının içinde geçtiği cümleler kuralım...
Kahkahaların işlesin deri altlarıma..
Dağın eteklerinden süzülen kuş gibi,
Yorulmadan kanat çırpayım...
Sonra özgürlük diyelim adına...
Rüzgar çelsin aklımızı sonra...
Yularından ipini koparmış tayın, yelesinden savrulan rüzgarlar gelsin aklımıza..
Bilirsin...
Sevdalara ışık olur kelebek kanadından dökülen pullar...
Ellerim öksüz ellerinsiz...
Zehir zemberek sigaralar sönüyor içmeyi unuttuğum...
Ben seni evim bilmişim..
Bana zindan etme dünyayı...
Zindan etme...