Gitmeseydin.. Şiiri - Sevilay Yücedağ

Sen giderken
Ağlarsam ardından gece en kanlı eylemine dururdu
Z/amansız bir sevdadan apansız bir göçtü gidişin
Yetim bakışlarıyla deprem artığı bir harabeyi unuttun ya ardında
Bildiğim bilmediğim tüm ağıtlar dile geldi
Destan destan yazıldı çaresiz zamanların belasına..

Dilim/dilsizliğim
Boynumda asılı duran kimliksizliğimdin..

Gitmeseydin.!
Asi çocuk yanlarımın eylül çığlıklarını
Amed kokusuyla Newroz ateşi göğsünde
Saçlarımın isyanını dinlendiren
Bilmediğim uykuların huzurunu
Nefesinle hücrelerime zikredendin..

Dilim/dilsizliğim
Boynumda asılı duran kimliksizliğimdin..

Gitmeseydin.!
Kırmasaydın kanadımı,yokluğa sarmasaydın kollarımı
Yarınsızlığınla örtmeseydin yüzüne aç gözlerimi
Ah yar unutmasaydın beni burda
Öldürmeseydin beni 'keşke'li cinnet hücrelerinde..

Dilim/dilsizliğim
Boynumda asılı duran kimliksizliğimdin..

Gitmeseydin.!
Bu kent çökermiydi gümbürtüsüyle üstüme
Her yağmur damlası hançer hançer saplanırmıydı tenime
Sinsi bir yılan kıvraklığında süzülürken yokluk yüreğime
İsimsiz intihar oldum en kanlı duvarın dibinde..

Dilim/dilsizliğim
Boynumda asılı duran kimliksizliğimdin..

Gitmeseydin.!
Devasa bir mezar taşıyım,
Gözleri sevdasına açık gitmiş bir ceset
Hangi aptal söylemiş ölüler hissetmez yalanını
Ve hangi canlı hisseder böyle bir sevda sancısını.!

Dilim/dilsizliğim
Boynumda asılı duran kimliksizliğimdin..

Gitmeseydin.............