Gitmesen Olmazmı Şiiri - Bedirhan Almas

Aslında..
Sana belli etmiyorum ama,
Sen susunca, içim hep acıyor.
Gitme vaktinin geldiğini..
Gözlerine çöken hüzünden,
Çaresizliğin düşürdüğü omuzlarından,
Hatta..
Sigaranın ellerinde titremesinden,
Anlıyorum ki, gideceksin..
Gitmesen..
Gitmesen olmaz mı...
Ve her defasında anlamamazlıktan gelip,
Çayı yeniden demleme aptallığıyla mutfağa gidiyorum..
Bir yudum, bir nefes daha, kal diye...
Biliyor musun..
İçimde biriken bir sürü GİTME yi,
Kirpiklerimde susturup yanına geliyorum..
Nerden bileceksin ki..
Sen üzülme diye, ben hiç ağlamadım..
Gitmesen..
Gitmesen olmaz mı...
Sen gidince..
Her şeye bıraktığın yerden devam ediyorum.
Mesela senin bardağından,
Hatta..
Dudaklarının izinden yudumluyorum çayı.
An acısı ne biliyor musun..
Daha sen sokağımızdan çıkmadan,
Kokun evimizden,
Kokun yatağımızdan gidecek diye çıkmazlara giriyorum.
Sen gidince, iklimlerim değişiyor üşüyorum..
Sen gidince, yüreğim acıyor özlüyorum.
Sen gidince, nefesim kesiliyor ölüyorum.
Nerden bileceksin ki..
Sen üzülme diye, ben hiç ölmedim..
Sen üzülme diye, ben hiç ölmedim...
Gitmesen..
Gitmesen olmaz mı..