Gitmesen Keşke Şiiri - Gökşen Gökay Şahin

Sendin gelen; gönlüme güller takıp.
Beni öyle hoş kokunla bırakıp;
gitmesen keşke.

Hücreme kadar beni aşka boğdun.
Bir Güneş'tin belki ömrüme doğdun;
batmasan keşke.

Azad olmam sana meylim gitmeden.
Yine de bu garip ömrüm bitmeden;
bitmesen keşke.

Şimdi uyanamam sensiz düşlere.
Beni bu içten yakan ateşlere;
atmasan keşke.

Sahibim! Gör aşkla yanan bu teni.
Sen de bir aşk pazarında beni;
satmasan keşke.

Herkes bırakıp gider bir viraneyi.
Sen, sana yıkılmış bu divaneyi;
unutmasan keşke.

Delirsem cevap yok hiçbir soruma.
Beni böylesi derin uçuruma;
itmesen keşke.

Ben sen oldum, affet bu densizliği!
Bu katmerli ömrüme sensizliği;
katmasan keşke